Czy wystawa sztuki musi odbywać się w galerii albo muzeum? I czy w ogóle musi mieć „materialny” kształt? A co gdyby pomyśleć ją tak by przybrała formę książki … nietypowej wycieczki… filmu… albo wspólnie snutej opowieści? Artyści awangardowi nauczyli nas, że sztuka nie mieści się w sztywnych ramach i konwenansach. Tegoroczna Grupa Kuratorska zmierzy się z niemałym wyzwaniem, bo przygotuje wystawę-eksperyment w dowolnej formie i kształcie! W trakcie roku naszej pracy poznamy nie tylko warsztat i praktykę pracy kuratora sztuki, przyjrzymy się „krótkiej historii kuratorstwa”, ale także poznamy się z artystami, krytykami i innymi ciekawymi osobami związanymi ze sztuką współczesną.

W trakcie naszych spotkań zastanowimy się i spróbujemy przetestować, czy sztuka może wpłynąć na otaczający nas świat? Będziemy oduczać się schematów, którymi posługujemy się na co dzień, ale także spróbujemy zatrzeć granicę pomiędzy codziennością a sztuką.

Marta Kudelska, absolwentka kulturoznawstwa / kultury współczesnej i historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Pracuje w Instytucie Kultury UJ w Katedrze Kultury Współczesnej. Niezależna kuratorka sztuki i członkini Sekcji Polskiej Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA.

W praktyce kuratorskiej i badawczej interesuje się zagadnieniami związanymi przede wszystkim z relacjami sztuki współczesnej z tradycją romantyczną (zainteresowaniem artystów wątkami magicznymi, grozy i ezoterycznymi), strategiami i praktykami kuratorów sztuki, młodą sztuką, ale także refleksją wokół niezależnych przestrzeni sztuki i Współpracowała m.in. z Centrum Sztuki Współczesnej Kronika w Bytomiu, Bałtycką Galerią Sztuki Współczesnej, Galerią BWA w Katowicach, Fundacją Galerii Foksal w Warszawie, czy Warsaw Gallery Weekednd. Regularnie publikuje swoje teksty w Magazynie Szum, Contemporary Lynx, współpracowała z Obiegiem, art.Papierem, Art.&Businnes, Pavilionesque czy Elementami.

W ramach prac naszej grupy działamy dla klimatu i bioróżnorodności – akcją, interwencją, projektem, zmianą. Zmieńmy nieco UJ, albo Kampus UJ, albo WZiKS, albo Instytut Kultury, albo inny fragmencik świata, cokolwiek wspólnie wymyślimy – ale na stałe, rękami własnymi i/lub zapraszając do współpracy innych_e. Możemy działać przez cały rok i przedstawić efekty na festiwalu, bądź zrobić coś w czasie samego festiwalu, działaniem artystycznym, aktywistycznym, artywistycznym i innym. Zadziałajmy dla przyszłych pokoleń, zostawmy świadectwo, że staraliśmy się, kiedy jeszcze nie było za późno. Podaję słowa klucze, ale grupa jest całkowicie i nieodwracalnie otwarta na wszelkie pomysły wychodzące od jej członków_iń – zróbmy coś, co jest dla nas wszystkich ważne, tak, by chciało nam się to robić: climate action, sprawiedliwość klimatyczna, zmiana, interwencja, dezwrost, ekologia, artywizm, posthumanizm, solidarność.

Dr Michał Pałasz, pracownik Instytutu Kultury UJ, członek Rady Klimatycznej UJ i Humanistic Management Network, krakowski aktywista klimatyczny i miejski; interesuje się zarządzaniem w antropocenie, czyli sposobami organizowania wystarczająco dobrego wspólnego świata w dobie katastrofy klimatyczno-ekologicznej; menedżer kultury, kulturoznawca, inżynier. (Współ)tworzył m.in. Muzeum Erotyzmu, magazyn Kulturoteka, wiele krakowskich murali i projektów w ramach festiwalu Polikultura, prace nad którym koordynował w czasie trzech edycji; pracował m.in. w Teatrze Łaźnia Nowa i Teatrze Nowym; tata Ignacego.

Co zrobić, żeby na nasze wydarzenie przyszli widzowie? Jak interesująco opowiadać o pomysłach, kiedy te dopiero się klarują? Czy warto organizować konferencje prasowe? W trakcie najbliższego roku będziemy wspólnie zastanawiać się, kto może spędzić dobrze czas na Polikulturze i jak najskuteczniej do tych osób dotrzeć.

Wspólnie podejmiemy decyzje o tym, jak w mediach (społecznościowych i tradycyjnych) będzie funkcjonował festiwal. Będziemy planować zadania i ćwiczyć różne formy komunikacji, pomyślimy też o tym, jak najskuteczniej poprowadzić komunikację pomiędzy trzema grupami tworzącymi Polikulturę.

Martyna Nowicka, historyczka i krytyczka sztuki, kuratorka. Absolwentka teatrologii i historii sztuki w ramach Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz programu CuratorLab na uczelni Konstfack w Sztokholmie. Jest doktorantką Instytutu Historii Sztuki UJ, pracuje w Muzeum Fotografii w Krakowie, gdzie prowadzi sekcję komunikacji. Współpracowała z Miesiącem Fotografii w Krakowie i z Krakowskim Salonem Sztuki. Publikowała między innymi w „Gazecie Wyborczej”, „Magazynie Szum” i „Tygodniku Powszechnym”. Od 2017 roku razem z Leoną Jacewską i Arkadiuszem Półtorakiem współprowadzi w Krakowie efemeryczną instytucję kultury Elementarz dla mieszkańców miast.